Dead Space: Salvage review

De USG Ishimura is sinds de catastrofe bij Aegis VII geen fijne plek om te zijn. Daar komt ook een groepje freelance mijnwerkers al snel achter in de comic Dead Space: Salvage. En de nog ronddolende Necromorphs zijn slechts één van de vele problemen die zij zich op de hals halen door de Ishimura te betreden.

Dead Space: Salvage speelt zich tussen de eerste en tweede game af. De USG Ishimura dobbert nog stuurloos rond in zonnestelsel Aegis, waar ook een groepje mijnwerkers illegaal actief is. De Magpies, zoals zij zichzelf noemen, stuiten bij toeval op de Planet Cracker en belanden dan van de regen in de drup. Hun schepen raken beschadigd, een enkeling krijgt last van hallucinaties of wordt een gevaar voor niet alleen zichzelf, maar ook de andere Magpies en tot overmaat van ramp dreigen de mijnwerkers ook nog verzeild te raken in een politiek spelletje. EarthGov wil de Ishimura namelijk dolgraag bergen, terwijl de Oracles (bekend van de expansie Dead Space 2: Severed) hun zinnen hebben gezet op de Marker.

Typisch Dead Space

Dead Space: Salvage is daardoor een typisch Dead Space-verhaal, hoewel de nadruk in deze comic iets meer lijkt te liggen op de spanningen tussen Unitologisten en atheïsten, dan op de strijd met de Necromorphs. Dat is niet erg, het geeft Dead Space: Salvage iets meer verhaal, maar Salvage is daardoor iets minder spannend dan de eerste comic. Dankzij een nieuwe tekenaar is Salvage echter wel een stuk realistischer, grauwer en volwassener dan zijn voorganger.

Misdrukken

Toch is de nieuwe tekenstijl niet perfect. Salvage oogt weliswaar een stuk volwassener en daardoor authentieker dan de eerste Dead Space-comic, maar de tekeningen zijn niet altijd even duidelijk. Met name de gezichten van de verschillende personages – en dat zijn er best veel voor zo’n relatief kort verhaal – zijn niet altijd goed herkenbaar, waardoor Salvage soms wat warrig overkomt. Daarnaast zijn de tekeningen in ieder geval in de herdruk van 2013 niet altijd juist afgesneden. Salvage wordt hierdoor gelukkig niet onduidelijk, maar het is wel bijzonder slordig dat er zelfs stukken dialoog buiten de pagina’s zijn gevallen.

Conclusie

Dead Space: Salvage vertelt een prima verhaal waarin horror en politieke en religieuze strubbelingen elkaar goed afwisselen. Wat dat betreft een typisch Dead Space-verhaal dus. De tekenstijl oogt bovendien een stuk volwassener dan bij de eerste comic, maar is helaas niet altijd even gedetailleerd en duidelijk. Bovendien heeft in ieder geval de druk die wij lazen een aantal misdrukken. Salvage is daardoor niet de must have voor elke Dead Space-fan geworden die het had kunnen zijn, maar wel een lekker Dead Space-verhaal voor tussendoor.