God of War II

God of War II (Boek) review

Lichamen die uiteen worden gereten, puzzels die je hersens doen kraken en een niet zo spraakzame moordmachine als hoofdpersonage. Dit lijken niet de ideale ingrediënten te zijn voor een boeiend boek. Toch waagt Robert E. Vardeman een poging door PlayStation 2-hit God of War II als basis te gebruiken voor het gelijknamige boek.

God of War II vertelt in principe dezelfde Griekse tragedie als de game. De Spartaanse generaal Kratos heeft Ares’ plaats als oorlogsgod ingenomen en voert zijn taak tot onvrede van de andere goden erg agressief uit. Dit leidt ertoe dat oppergod Zeus Kratos verraadt en zijn krachten ontneemt. Zeus zint vervolgens op wraak en reist af naar de mythische Sisters of Faith om zijn lot te veranderen en de aanval te openen op de Griekse oppergod.

Nieuwe verhalen

Gelukkig voelde de schrijver zelf ook wel aan dat 300 pagina’s lang aanhoren hoe Kratos zijn vijanden op brute wijze uiteen scheurt, trekt en hakt, niet zo extreem boeiend is. Daarom zijn er ook andere, nieuwe verhaallijnen bedacht. Er is aandacht voor de Sisters of Faith en met name voor de goden op Olympus. Terwijl Kratos namelijk vrolijk Minotauriërs slacht en de ogen van Cyclopen uitsteekt, is er een ware soap gaande op Olympus vol verraad en dubbele agenda’s. Deze verhaallijnen zijn echter duidelijk bedacht om het boek wat meer body en afwisseling te geven. Er worden volledig nieuwe personages vrij plotseling geïntroduceerd, zoals regenbooggodin Iris. Omdat de gebeurtenissen in deze nieuwe verhaallijnen nooit een rol hebben gespeeld in de games, voelen ze er behoorlijk met de haren bijgesleept.

Als je Kratos niet uit de games zou kennen, krijg je door dit boek het idee dat hij een bloedlustige maniak is.

Daarentegen zijn de passages met Kratos in de hoofdrol ook niet altijd boeiend om te lezen. De eerste paar keer is het nog wel fascinerend om te lezen hoe hij een vijand ombrengt, maar je kunt maar op een eindig aantal manieren uitleggen hoe iemand geslacht wordt. Ondanks Vardeman’s verwoede pogingen om God of War II niet te laten uitmonden in één groot gore-festijn, wordt in de gedeeltes met Kratos toch vooral beschreven hoe hij voor de zoveelste keer een warme fontijn bloed over zich heen krijgt en als lezer heb je het daardoor al snel wel een beetje gehad met zijn avonturen.

Maniakale moordmachine?

Daarnaast wordt Kratos als personage helemaal niet goed neergezet. Terwijl het personage in de games juist zorgvuldig is opgebouwd en een duidelijke motivering heeft om de dingen te doen die hij doet, wordt de Spartaanse krijger in dit boek heel kort en warrig geïntroduceerd met een nachtmerrie over het verleden. Als je Kratos niet uit de games zou kennen, krijg je door dit boek het idee dat hij een bloedlustige maniak is die bij het minst of geringst al overgaat tot buitenproportioneel geweld. Je zou op basis van dit boek Zeus bijna gelijk geven om Kratos te verraden! Dat kan ook niet de bedoeling zijn, toch?

Indrukwekkende omgevingen

Nu klinkt dit misschien allemaal heel negatief, maar het is niet zo dat God of War II echt een slecht boek is. Bepaalde gedeelten zijn erg onderhoudend. Zo worden de majestueuze locaties, waaronder de gigantische bronzen paarden die bekend staan als de Steeds of Time, erg goed en indrukwekkend beschreven. Ook de meer persoonlijke eindbaasgevechten, zoals die met Theseus, komen prima uit de verf en zelfs de puzzels komen best goed over. Je hoeft dit keer uiteraard niet zelf te bedenken hoe je een bepaalde deur opent, maar het komt wel over dat Kratos er over nadenkt en ermee bezig is. Niet alle facetten die van God of War zulke geweldige games maakten lenen zich voor een boek, maar enkelen wel en gelukkig stelt de auteur op die punten niet teleur. In dat daglicht heeft Robert E. Vardeman dus relatief prima werk afgeleverd.

Conclusie

God of War II is bij tijd en wijlen een prima, onderhoudend boek. Met name de indrukwekkende locaties die zo typerend zijn voor God of War zijn goed naar het boek vertaald. Het is maar goed dat auteur Vardeman daarin geslaagd is, want het bloederige vechten leent zich beduidend minder voor een boek. Daarnaast stralen de nieuwe verhalen rondom de Sisters en de goden net even teveel uit dat ze vooral bedacht zijn om het verhaal wat meer body en afwisseling te geven. Jammer, want als deze verhalen beter en boeiender uitgewerkt waren, hadden ze dé bestaansreden van dit boek kunnen zijn.

God of War II (Boek)

2

Eindcijfer

2.0/5

Pluspunten

  • Imposante locaties knap tot leven gebracht

Minpunten

  • Bloedige gevechten zijn geen goed leesvoer
  • ‘Nieuwe’ verhaallijnen niet bijzonder sterk
  • Kratos matig neergezet

— Also worth reading

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *