Nadat het universum van Halo succesvol werd overgezet naar de drukpers met het boek The Fall of Reach, keek men verder. Bungie wilde een volgende stap maken en een Graphic Novel uitbrengen. Lorraine McLees van Bungie Studios laat in het voorwoord optekenen dat Bungie vooral “iets cools” wilde maken, maar het eindproduct verraadt dat Bungie misschien beter een specifieker doel voor ogen had kunnen hebben.
Halo Graphic Novel bevat vier losse verhalen, van vier verschillende schrijvers en grafisch artiesten. De verhalen spelen zich wel ongeveer gelijktijdig af, zo tussen het moment dat The Flood uitbreekt op de ringwereld, en het moment dat Aarde wordt aangevallen door de Covenant. In The Last Voyage of the Infinite Succor, het langste verhaal in de Graphic Novel, wordt de Covenant geconfronteerd met The Flood en moet een groep Elites de uitbraak op hun schip The Infinite Succor zien in te perken. In Breaking Quarantine is The Flood ook net uitgebroken, maar ditmaal staat Sergeant Avery Johnson in de spotlight als hij moet zien te ontkomen aan deze mysterieuze parasiet. Armor Testing speelt zich af op Aarde, waar een voormalig Spartan een nieuwe versie van het MJOLNIR-pantser test, terwijl in Second Sunrise over New Mombasa de oorlog op het punt staat Aarde te bereiken en een lokale journalist midden in de invasie zit. Vier totaal verschillende verhalen en perspectieven dus, maar helaas met één gemeenschappelijke factor: geen van de verhalen weet echt indruk te maken.
Dat komt door uiteenlopende factoren. Armor Testing is al niet het meest spannende verhaal met weinig actie en diepgang, maar wordt ook nog ontsierd door een belachelijk personage. De Spartan in kwestie verkondigt doodleuk een gezin te willen starten en doet daarom geen actieve dienst meer, terwijl de Covenant op de drempel staan. Chief zou zich schamen voor deze afvallige wapenzuster. Breaking Quarantine bestaat uit ongeveer tien pagina’s aaneengesloten geknal op The Flood in kleine, donkere gangetjes en het verhaal van Second Sunrise over New Mombasa is misschien niet eens zo slecht, maar wordt onflatteus in beeld gebracht. Waar de andere verhalen nog fraai geïllustreerd zijn, wordt dit verhaal gekenmerkt door felle kleuren, ongedetailleerde tekeningen en Covenant die in de verste verte niet lijken op de Covenant uit de games. Zelfs hun voertuigen wijken volledig af van hun virtuele evenbeelden.
The Last Voyage of the Infinite Succor doet het op een hoop punten wat beter dan de andere verhalen, maar is eveneens niet perfect. De grafische stijl is imponerend en door het gebruik van de stijlvolle, donkere kleuren wordt de grimmige sfeer goed weergegeven. Dat in combinatie met soms pagina vullende illustraties maakt The Last Voyage het stempel ‘graphic novel’ waardig. Wel is er een keerzijde aan deze artistieke stijl; de tekeningen zijn niet altijd even duidelijk. Ook op gebied van verhaal doet The Last Voyage het beter dan de andere verhalen. Dit is een van de verhalen in het universum waarin de menselijkheid van de Covenant naar voren komt en blijkt dat ook zij als de dood zijn voor The Flood. De bittere strijd die het groepje spec op Elites voert aan boord van het schip The Infinite Succor is beklemmend en wekt zelfs de nodige empathie op. Echt verweven in het universum zit The Last Voyage echter niet en dat is een beetje jammer en bovendien een gemiste kans.
Halo Graphic Novel is verder nog aangekleed met de nodige voorwoorden en introducties per verhaal, maar interessanter is de Artwork Gallery. Voor de fans zijn er 25 pagina’s met de mooiste tekeningen en schetsen van Master Chief, Cortana en een handvol Brutes, Elites en Flood-parasieten om van te smullen. Het is gewoonweg jammer dat sommige kunstwerkjes niet uit het boekwerk te halen zijn om boven je bed te hangen, zo fraai als sommigen zijn. Deze Artwork Gallery is misschien niet dé reden om het boek te kopen, maar is zeker een leuke bijkomstigheid en een redelijke compensatie voor de tegenvallende verhalen.
Conclusie
Halo Graphic Novel is niet wat het had moeten worden. Bungies doel was “iets cools” maken, maar het is over het algemeen “iets tegenvallends” geworden. The Last Voyage is nog wel te pruimen, maar is vanwege de uitbundige, kunstzinnige grafische stijl niet optimaal leesbaar. Over de andere drie verhalen kunnen we kort zijn, die schieten op verschillende punten behoorlijk tekort. De uitgebreide Art Gallery maakt nog wel wat goed, maar dat mag niet dé trekpleister van deze Graphic Novel heten. Je moet wel een erg grote fan zijn en alles waar ‘Halo’ op staat automatisch aanbidden, wil je echt gelukkig worden van Halo Graphic Novel.
Halo Graphic Novel is onderdeel van de Halo Tijdlijn.
Halo Graphic Novel
Pluspunten
- The Last Voyage is leuk én fraai…
- Fraaie Artwork Gallery
Minpunten
- …maar lijdt ook onder de grafische stijl
- Slecht verhaal Armor Testing
- Zielloze Breaking Quarantine
- Lelijke Second Sunrise
