‘Helljumper’. De bijnaam van de Orbital Drop Shock Troopers zegt het allemaal. Het futuristische equivalent van een parachutist wordt in het heetst van de strijd gedropt vanuit de ruimte met een speciale pod. Door deze snelle insertietechniek zijn de ODST’s vaak het eerst ter plaatse en als planeet Ariel wordt aangevallen door de Covenant, gaan Dutch en Romeo voorop in de strijd in Halo: Helljumper.
Al snel blijkt echter dat de Covenant Ariel niet zomaar binnen zijn gevallen. Waar de meeste planeten simpelweg tot as worden gereduceerd, is de Covenant op Ariel aanwezig met een verdacht grote grondmacht. De twee helden, die ook een rol hebben in de game Halo 3: ODST, vallen in een typische Halo-plot waarin onder het oppervlak van de planeet veel meer blijkt te schuilen dan met het blote oog te zien is. De spanning zit er in ieder geval direct in en je wilt meteen weten wat de Covenant nou eigenlijk aan het zoeken is.
Dutch en Romeo
Hoewel het algemene verloop van het verhaal als beetje Halo-fan misschien wel kan raden, is dit niet de rode draad in het verhaal. Misschien onverwachts, maar Helljumper is een vrij emotioneel verhaal, waarin de kleine hartjes van de doorgewinterde oorlogsveteranen Dutch en Romeo zichtbaar worden. Hoewel de twee strooien met stoere one-liners en oorlogsgevangenen niet echt volgens het Verdrag van Genève behandelen, zitten ze ook tussen het maken van een strijdplan rustig te discussiëren over hun privéleven.
De stoere binken kunnen eigenlijk niet zonder elkaar en deze emotionele onderlaag maakt van Helljumper een heel mooi verhaal, die de personages veel kleur geeft. Wel staat het verhaal erg op zichzelf en had het meer met de rest van het universum mogen worden vervlochten. Dutch en Romeo zitten weliswaar ook in de game Halo 3: ODST, maar de comic had net zo goed twee hele nieuwe personages in de hoofdrol kunnen hebben; het is niet zo dat er echt samenhang is met de game.
Voor de grafische stijl die tekenaar Eric Nguyen hanteert, kunnen we alleen maar applaudisseren. De tekeningen zijn grauw en grimmig en zetten zo precies de juiste sfeer neer, maar ze zijn ook zeer gedetailleerd en trouw aan de game. Niet alleen zien alle units van de ODST’s zelf tot aan de Grunts en Elites, er exact zo uit als in de game, ook zijn er tekeningen die eruit zien alsof je de VISR-modus uit Halo 3: ODST hebt geactiveerd. In deze tekeningen hebben vriendelijke units een groene rand, terwijl vijandelijke units gekenmerkt worden met een rood randje. Nguyen maakt met dit soort tekeningen echt een ode aan de games en Halo: Helljumper voelt daardoor enorm authentiek aan.
Conclusie
De miskleunen Halo: Graphic Novel en Halo: Uprising kunnen we eindelijk achter ons laten; ze zijn er bij Microsoft inmiddels wél achter hoe je een goede comic in elkaar zet. Halo: Helljumper is een dijk van een comic. Het verhaal mag in grote lijnen voorspelbaar zijn, de emotionele onderlaag geeft de comic zeker charme en wat dat betreft past de comic goed bij de eveneens sfeervolle game Halo 3: ODST. Wel staat het verhaal erg op zichzelf, het had iets meer met de rest van het universum mogen worden vervlochten. Op de grafische stijl is niets aan te merken. Integendeel, Nguyen levert vakwerk af en zorgt ervoor dat Helljumper een zeer authentiek Halo-product is geworden.
Halo: Helljumper is onderdeel van de Halo Tijdlijn.
Halo: Helljumper
Pluspunten
- Mooi verhaal
- Sterke personages
- Zeer sfeervolle, authentieke tekeningen
Minpunten
- Verloop verhaal enigszins voorspelbaar
- Weinig raakvlak met rest universum
