Mass Effect: Paragon Lost review

Naast een hele lading boeken en comics (en games natuurlijk) kent het Mass Effect-universum sinds deze maand ook een film. Mass Effect: Paragon Lost brengt ons het verhaal van James Vega, bemanningslid van de Normandy in Mass Effect 3. De film kent echter geen echte acteurs of een tekenstijl die dicht tegen de games of comics aanligt. Nee, Mass Effect: Paragon Lost is een anime en dat is in de praktijk nog vreemder dan het klinkt.

Als je in Mass Effect 3 James Vega aanspreekt, zal hij je vertellen over een missie waarbij veel meer mis dan goed ging. Deze missie staat centraal in Mass Effect: Paragon Lost, waardoor de film meteen een plekje binnen het Mass Effect-universum vindt. De kolonie waar de missie plaatsvond blijkt Fehl Prime te zijn, een mensenkolonie in de Terminus Systems.

Fehl Prime

Fehl Prime wordt aangevallen door de Blood Pack-huurlingen en Vega wordt samen met een flink aantal andere Alliance-soldaten naar de kolonie gestuurd. De aanval loopt echter niet volgens plan. Vega’s team, Delta Squad, is de enige die de aanval overleeft en moet zien af te rekenen met de Blood Pack-huurlingen. Tot overmaat van ramp worden ze later ook geconfronteerd met Collectors die het op Fehl Prime hebben gemunt. Tijdens de strijd met de Collectors moet Vega een belangrijke keuze maken, een knipoog naar de beslissingen die spelers in de games als Shepard moeten maken. Het verhaal is niet enorm bijzonder, maar Paragon Lost weet wel te boeien omdat het een nog niet geheel uitgewerkt deel van het universum weet aan te vullen. Vega bleef in de derde game immers maar een beetje vaag hinten naar zijn verleden en nu weten we wat er precies gebeurde.

Mass Effect: Paragon Lost is daardoor wel een film die overduidelijk bedoeld is voor de fans van het Mass Effect-universum. De film gooit je middenin alle gebeurtenissen van de serie, zonder eigenlijk uit te leggen wie wie is, wie wat doet en wat het allemaal betekent. Voor de fans van het universum is dit geen enkel probleem, omdat zij de voorkennis wel zullen hebben en de vele verwijzingen en cameos wel zullen snappen. Het is echter geen ideaal instappunt voor nieuwelingen tot de reeks, al zal de actie iedereen wel weten te vermaken.

Ondanks de actie kijkt de film niet altijd even fijn. Dat Paragon Lost een anime is, is helemaal niet zo erg. Het moet je als kijker natuurlijk een beetje liggen, en het oogt wat vreemd binnen het Mass Effect-universum, maar dat we met Mass Effect te maken hebben is duidelijk. Het probleem zit hem meer in het feit dat het soms oogt als een hele afgerafelde anime; in de gekozen tekenstijl is dan wel Mass Effect te herkennen, qua details had het een stuk beter gekund. Mass Effect: Paragon Lost ligt hierdoor qua look verder van andere media uit het universum vandaan dan nodig was geweest. Iets meer details in de personages en omgevingen hadden de film goed gedaan en het een sterker Mass Effect-gevoel kunnen geven. Bovendien kent de film combinaties van CGI en anime en die scènes ogen soms heel raar. Het zorgt voor een vreemde mix van tekeningen en glimmende, extra scherpe CGI-objecten. Zoals de bekende M35 Mako die in CGI-vorm door een getekende, groene omgeving rijdt.

Conclusie

Mass Effect: Paragon Lost is qua verhaal een prima aanvulling op het Mass Effect-universum. De film vertelt ons meer over een belangrijk personage in Mass Effect 3 en vult een verhaal aan dat in dezelfde game maar kort aan bod komt. Wat de animaties betreft zijn we minder positief. De tekenstijl die voor de film gekozen is bevat op momenten te weinig details en de combinaties tussen CGI en anime ogen op momenten echt heel erg vreemd; de film is op die punten soms bijna lelijk te noemen. Toch is de film voor grote Mass Effect-fans een kijkje waard, met name dankzij de aanwezige actie die menigeen zal vermaken.