Battlefield 3: The Russian review

Lars Cornelis

Battlefield mag dan vooral bekend staan om zijn multiplayer, sinds Bad Company speelt ook de singleplayer een steeds grotere rol bij DICE’s shooter. Voor Battlefield 3 schreef niemand minder dan ex-SAS soldaat Andy McNab zelfs een inhakend boek, The Russian. Niet de minste naam om je multiplayershooter mee op te krikken tot mediafranchise, zou je zeggen.

We kunnen een commissie verdienen voor aankopen die gedaan worden via onze links.

Hoewel de singleplayer van Battlefield 3 vrij chaotisch is met veel schakelingen tussen personages wiens rollen soms volstrekt onduidelijk zijn, wordt het boek The Russian een stuk rustiger opgebouwd. De hoofdrol is voor Dima Mayakovsky, een voormalig Spetznatz die in de game een cruciale, doch slecht uitgelegde rol heeft. The Russian begint gelukkig bij het begin en vertelt wie Dima is en wat hij in het conflict in Iran heeft te zoeken.

The Russian

Dima, ooit een trots patriot ten tijde van de Sovjet-Unie, heeft zijn leven als Spetznatz allang vaarwel gezegd als plotseling een gevaarlijke en gezochte crimineel die in het bezit is van draagbare massavernietigingswapens opduikt in Teheran. De plicht roept dus wederom voor Dima en bovendien staat er voor Dima persoonlijk ook het een en ander op het spel. De hoofdstad van Iran is echter het podium voor een escalerend conflict als de militante groepering PLR de macht probeert te grijpen en in oorlog raakt met de Verenigde Staten. Als een aardbeving de hoofdstad vervolgens grotendeels in puin legt, is de chaos compleet. Maar geen chaos is te groot voor Dima en een groepje persoonlijk uitgekozen veteranen die moeten voorkomen dat de situatie van kwaad tot erger gaat.

The Russian begint wat traag als Dima door wat hoge piefen van GRU voor de missie wordt gestrikt en Dima op zijn beurt een capabel team van uitschot samenstelt, maar vervolgens schakelt McNab een tandje omhoog en is The Russian een verdraaid spannend, actievol boek; precies wat je van deze gerenommeerde schrijver mag verwachten. Na enige tijd wordt er ook overgeschakeld naar Henry Blackburn, de US Marine die de hoofdrol in de game op zich nam, en bij zowel Dima als bij Black vliegen de kogels je om de oren. Hierbij deinst McNab overigens niet terug om ook smerige details te beschrijven; van anekdotes over in hun broekpissende rekruten, tot de onthoofding van een Amerikaans soldaat in de straten van Teheran, het wordt allemaal tot in detail beschreven. Maar zo is oorlog; smerig, rauw en tekenend voor het leven en dat is precies wat McNab duidelijk wil maken.

“Van anekdotes over in hun broekpissende rekruten, tot de onthoofding van een Amerikaans soldaat in de straten van Teheran, het wordt allemaal tot in detail beschreven.“

Nu zou je zeggen dat de game actie en choquerende momenten genoeg bevat en dat McNab prima de gebeurtenissen uit de game als rode draad kon gebruiken, maar de voormalig SAS-soldaat heeft wel een heel vrije interpretatie van de game gebruikt voor zijn boek. In grove lijnen wordt inderdaad hetzelfde verhaal verteld, als in: dezelfde hoofdpersonages op dezelfde locaties maken hetzelfde mee. De meer gedetailleerde invulling is echter volledig eigen en maar zelden ‘trouw’ aan de game. Zo wordt de bestorming van de Metropolitan Bank in het boek beschreven als een ware stealthmissie waarin Black en zijn wapenbroeders via een achterdeurtje naar binnen sneaken, terwijl dezelfde passage een van de meest chaotische momenten in de game is waarin nonstop kogels rondvliegen. Het is logisch en soms maar goed ook dat het boek afwijkt van de game – de game blonk nou eenmaal niet uit in vertelling van het verhaal – maar veel passages zijn onnodig aangepast en herschreven of omgegooid door McNab, waardoor Battlefield 3: The Russian uiteindelijk bar weinig met de game te maken heeft.

Een ander minpuntje van McNabs schrijfstijl, is de grote hoeveelheid vakjargon. Voor een voormalig militair zullen alle militaire afkortingen en benoemingen van wapens en voertuigen doodgewoon zijn, maar voor de gemiddelde kantoorklerk zal dit anders liggen. Een beetje fanatiek gamer weet dankzij Battlefield natuurlijk precies wat het verschil tussen een M16A3 en een M16A4 is en zal The Russian dan ook wel grotendeels begrijpen, maar McNab vergeet soms uit te leggen hoe een bepaald voertuig of wapen er juist uitziet. Zo wordt er veel verwezen naar de Osprey, maar wordt pas vrij laat en kort uitgelegd dat dit een helikopter met draaibare rotoren betreft waardoor de wendbaarheid van een helikopter wordt gecombineerd met de snelheid van een vliegtuig. McNab verdient aan de andere kant wel een pluim voor de karakterisering van de personages. Van een plattelandse Amerikaanse militair tot een getekende Russische veteraan, door juist taalgebruik en simpele kleine grapjes weet McNab ze perfect neer te zetten. McNab is er zelfs in geslaagd een kleine sneer naar Battlefields grote concurrent Call of Duty in zijn boek te verstoppen.

Conclusie

Battlefield 3: The Russian is een zeer geslaagd boek, laten we dat voorop stellen. Hoewel het verhaal even aanloop nodig heeft, barst al snel de actie los en ontpopt The Russian zich tot een spannende, actievolle thriller waarin oorlog zo rauw wordt neergezet als het is; met situaties die soldaten tekenen voor het leven, mislukte operaties en politiek geheibel dat boven de pet van de simpele soldaat gaat. Maar hoewel het verhaal en de personages gebaseerd zijn op de singleplayer van Battlefield 3, heeft het boek uiteindelijk maar weinig raakvlak met de game. Dat de focus juist op Dima ligt en niet op Black maakt The Russian interessant, maar vrijwel elke situatie uit de game is volledig herschreven en soms 180 graden omgegooid. The Russian is dus zeker een geslaagd boek, maar de naam ‘Battlefield 3’ had niet op de kaft gehoeven.