Als Isaac Clarke in Dead Space (2008) bij de USG Ishimura arriveert, is de hel al lang en breed losgebroken en hebben de Necromorphs het schip overgenomen. De comic met dezelfde naam uit hetzelfde jaar speelt zich af vóór de chaos uitbreekt op planeet Aegis VII en vertelt vanuit eerste hand precies hoe deze nachtmerrie is ontstaan.
Hoofdrol in de comic is voor Bram Neumann, beveiliger op de gekoloniseerde planeet Aegis VII. Als mijnwerkers op een mysterieus artefact, de Marker, stuiten, wordt Neumann getuige van steeds meer conflicten. Soms onschuldig, zoals mijnwerkers die aan slapeloosheid lijden, maar af en toe ook een brute moord. Daarnaast wordt de sfeer op Aegis VII steeds grimmiger door de fanatieker wordende Unitologists, gelovigen die de Marker als iets heiligs zien. De comic volgt Neumann als de situatie steeds verder uit de hand loopt en zelfs moet vechten om te overleven.
Prequel met voordelen
Dat de comic een prequel is, heeft diverse voordelen. Allereerst wordt er een hoofdstuk uit de Dead Space-saga behandeld dat met veel beleving verteld kan worden. En dat gebeurt ook. De spanning wordt voorzichtig opgebouwd. Vanaf het begin voel je dat er ‘iets’ aan de hand is en er wordt langzaam maar zeker op een intrigerende wijze opgebouwd naar het moment dat de hel losbreekt. Ten tweede is de comic door de plaatsing in het universum erg toegankelijk. Het ontstaan van de crisis wordt immers beschreven en tevens worden alle facetten van het Dead Space-universum, zoals Unitology, kort en bondig geïntroduceerd. Daardoor vervalt de comic niet in eindeloos toelichten en uitleggen, maar is Dead Space tegelijkertijd zelfs toegankelijk en interessant voor mensen die nog nooit een van de games gespeeld hebben. Elke liefhebber van een goed ruimtehorrorverhaal kan zich goed verliezen in deze comic.
De tekenstijl is iets minder geslaagd. Om te beginnen wijkt de stijl erg af van de grafische stijl van de games. Dat zou opzich nog niet zo’n ramp zijn, maar door de soms erg ongedetailleerde tekeningen gaan een hoop typische Dead Space-elementen verloren. Juist de gore, haast Clive Barker-achtige scenario’s waarin bloed en ingewanden de hoofdtoon voeren, komen door onduidelijk gekriebel soms nauwelijks over en vraag je je echt af wat je nu eigenlijk ziet. Hierdoor levert de comic ook wat van het volwassen karakter in. Door expliciet gebruik van kleuren is wel iedere keer weer duidelijk wanneer een nieuwe scène aanbreekt. Wel nodig ook, want in de comic wordt er veel geschakeld tussen verschillende personages. Dankzij het kleurgebruik raak je echter nooit de draad kwijt.
Dead Space: Extraction
De korte comic Dead Space: Extraction, een prequel op de gelijknamige game uit 2009, is als een soort appendix toegevoegd aan het stripboek. Extraction volgt Nicole Brennan als zij aanboord van de USG Ishimura ook al snel in een nachtmerrie belandt. Deze comic is leuk verweven met het eerste stripverhaal, maar heeft verhaaltechnisch verder weinig om het lijf. De tekenstijl is wel iets duidelijker, maar levert daardoor wel opnieuw wat volwassenheid in. Net als de gallerij artwork die we op de laatste pagina’s vinden is Dead Space: Extraction een aardig extraatje, maar absoluut niet de reden om de comic aan te schaffen. Dat is het hoofdverhaal zelf en dat is reden genoeg.
Conclusie
Dead Space is een geslaagde comic met een lekker toegankelijk en zeer spannend horrorverhaal. Op spannende wijze wordt beschreven hoe de verschrikkelijke situatie is ontstaan waar jij als Isaac Clarke in de game in wordt gegooid en daardoor is de comic interessant voor zowel fans van de serie, als nieuwkomers. De grafische stijl van de comic is iets minder geslaagd. Met name de gore komt soms niet echt uit de verf door de ongedetailleerde tekeningen en dat doet een beetje afbreuk aan de sfeer. Gelukkig is het verhaal dusdanig spannend, dat de mindere tekeningen maar zelden echt hinderen.
Dead Space (Comic)
Pluspunten
- Spannend verhaal dat goed wordt opgebouwd
- Toegankelijk voor nieuwkomers
- Beknopte introductie tot Dead Space-universum
- Kleurgebruik voorkomt verwarring door schakelingen
Minpunten
- Soms te weinig detail in tekeningen
- Levert de nodige volwassenheid in
