Dead Space: Martyr review

Kevin Shuttleworth

Unitology, een geloof waarin mensen maar al te graag muteren in walgelijke monsters, omdat ze denken dat het ze naar ultieme verlichting en de volgende stap in menselijke evolutie leidt. Het heeft akelig veel weg van een uit de kluiten gewassen sekte wiens macht overal merkbaar is in het Dead Space-universum. Dead Space: Martyr speelt zich ongeveer 300 jaar voor de games af en gaat in op het ontstaan van dit bizarre geloof.

We kunnen een commissie verdienen voor aankopen die gedaan worden via onze links.

Het boek draait om Michael Altman, een wetenschapper die door het bedrijf Dredgercorp aangetrokken wordt om onderzoek te plegen naar een mysterieus signaal. Het signaal komt van de bodem van de krater die de meteoriet die 65 miljoen jaar geleden insloeg heeft veroorzaakt en is, volgens andere wetenschappers, niet menselijk van aard. Eenmaal akkoord gegaan wordt Michael met zijn vriendin, Ada Chavez, naar een enorm drijvend onderzoekscentrum gebracht in het midden van de oceaan. Dit gegeven op zichzelf is al een pluspunt, omdat het de spanning versterkt door de lezer het gevoel te geven dat hoofdpersonen niet kunnen ontsnappen.

Black Marker

Wat ze in de krater vinden is een buitenaards artefact dat het complete Unitology-geloof ontketende: de Black Marker. Iedereen die er in de buurt komt lijdt al gauw aan intense hallucinaties en ziet hierdoor opeens overleden familieleden en vrienden. Dit creëert een aantal zeer intense situaties voor Michael Altman, omdat hij om de één of andere reden beter bestand is tegen het effect van de hallucinaties. Stel je eens voor dat je twee kilometer onder water in een piepkleine onderzeeër zit met iemand die gek wordt. Het zijn situaties die het lezen ervan je bloed al doen koken van de spanning. Ben je claustrofobisch, dan wens ik je succes.

Auteur Brian Evenson is er verstandig aan geweest om te kiezen voor het onderwerp dat binnen het Dead Space-universum de minste verklaring kent. Een tweede verhaal betreffende een incidentele gebeurtenis à la de USG Ishimura was leuk geweest, maar kan het universum niet verrijken op de manier waarop Dead Space: Martyr dit doet. Speel de games na het lezen van dit verhaal nog eens en je kijkt compleet anders tegen de gebeurtenissen aan. Unitology is namelijk een essentieel maar mysterieus onderdeel van de verhalen van deze games, omdat het de drijfveer is achter de ‘avonturen’ van hoofdpersonage Isaac Clarke.

“Dit om hem vervolgens open te rijten, door de organen heen te roeren en zijn lijk als verfbak te gebruiken.“

Het onderwerp leent zich – zoals elke Dead Space-fan waarschijnlijk hoopte – ook geweldig voor een fikse dosis horror. Tekenen van het bestaan van Necromorphs doen zich al vanaf het begin voor en de hallucinaties die sommige personages beleven leveren walgelijk bloederige situaties op. Zo gaat het op een uitstapje in een piepkleine onderzeeër helemaal mis en vermoordt één van de twee aanwezige wetenschappers de ander. Dit om hem vervolgens open te rijten, door de organen heen te roeren en zijn lijk als verfbak te gebruiken om mysterieuze symbolen aan de binnenkant van de onderzeeër te kalken. Niet walgelijk genoeg voor je? Maak je niet druk, dat was maar het topje van de ijsberg.

Het boek houdt een sterk tempo aan en schakelt van rustige, informatieve stukken, naar spannende onderdelen meestal net op het moment dat je zin krijgt in wat anders. Het wil echter niet echt snel op gang komen. De start van Dead Space: Martyr grijpt je weliswaar bij je lurven, maar schakelt al gauw over naar uitleggende onderdelen die na niet al te lang gaan vervelen.

Gelukkig maakt de rest van het boek dit meer dan goed met een tempo dat oploopt naar een hectische climax die zelfs de meest ingelezen fan zal verrassen. Niet alleen weet het te verrassen met een actievolle afsluiting van een verhaal waarin relatief weinig actie zit, maar sluit het verhaal ook goed af. Na het lezen ervan krijg je niet per se zin om meer te lezen, maar juist de drang om de games in te duiken om te zien hoe je het dan ervaart. En dat is het beste compliment dat we een boek dat op games is gebaseerd kunnen geven.

Conclusie

Dead Space: Martyr slaagt er niet alleen in om Dead Space-fans te verrijken met informatie die hun ervaringen met de games voor altijd zal beïnvloeden, maar biedt een geweldig gerealiseerde horror-ervaring waar elke science-fiction/horror fanaat een toffe leeservaring in kan vinden. Het verhaal komt weliswaar een beetje traag op gang, maar dat maakt het later dubbel en dwars goed met een tempo waardoor je het boek niet neer kan leggen en een climax waardoor je gelijk de games (weer) wilt spelen. We sluiten niet uit dat je na het lezen van Martyr de eerste nachten met het licht aan slaapt.