Mass Effect: Redemption review

Mass Effect 2 begint en na een explosieve introductie springen we nietsvermoedend zo twee jaar de toekomst in. We bevinden ons op een locatie die we niet kennen en we moeten er ook liever nu dan later weer weg. Maar hoe komen we daar eigenlijk? Het einde van dat explosieve intro liet ons toch echt een ander lot voor onze Shepard zien. Gelukkig blijkt Shepard te beschikken over vrienden die hem (of haar!) koste wat kost trouw zullen blijven.

We kunnen een commissie verdienen voor aankopen die gedaan worden via onze links.

Mass Effect: Redemption speelt zich tijdens Mass Effect 2 af en vult het gat van twee jaar, waar spelers na de introductie mee in aanraking komen, in. Na de verwoesting van de Normandy in Mass Effect 2 zien we het lichaam van Shepard eerst nog levenloos de ruimte in verdwijnen, maar bevinden ons plots in een zeer geavanceerd medisch centrum. Het spel legt, tot je de extra content The Shadow Broker speelt, eigenlijk niet uit wat er gebeurt is. Gelukkig doet Mass Effect: Redemption dit juist wél!

De hoofdrol in Redemption is weggelegd voor Liara T’Soni, één van de teamleden van Commander Shepard in de eerste Mass Effect. Het lichaam van Shepard lijkt te worden gebruikt in allerlei ongure deals en Liara voelt zich verantwoordelijk om hier een stokje voor te steken. Om dit voor elkaar te krijgen moet ze samenwerken met een Drell die ze eigenlijk niet vertrouwt. Hoewel de extra content The Shadow Broker voor Mass Effect 2 al een indruk gaf van wat er precies gebeurde, wordt het gat in de verhaallijn in Redemption een stuk nauwkeuriger ingevuld, tot in de kleinste details. Er hadden misschien wat meer verrassingen in het verhaal mogen zitten, maar aangezien Mass Effect 2 zelf het einde eigenlijk al verklapt heeft, was hier niet heel veel ruimte voor.

Mass Effect: Redemption is vooral gericht op de echte fans van het Mass Effect-universum, daar de schrijver er eigenlijk wel vanuit gaat dat je het universum kent en ook weet wat er voor het begin van dit verhaal is gebeurd. Voor de fans past de comic dan ook perfect binnen het geheel, maar als losstaand verhaal zal Redemption niet veel mensen weten te trekken. Een uitpluizing van het universum is het ook niet; Redemption is puur en alleen gericht om het gat in Mass Effect 2 te vullen en dat is toch eigenlijk wel een beetje jammer.

De tekenstijl zal veel Mass Effect-fans aantrekken, vooral als zij ook de Interactive Comic hebben ‘gespeeld’. Deze comic werd gemaakt om PlayStation 3-fans (hoewel de comic later ook op andere platformen verscheen) het verhaal van Mass Effect uit te leggen en hun bepaalde belangrijke keuzes voor te schotelen die invloed hadden op hun ervaring van Mass Effect 2. De tekenstijl van Redemption is exact hetzelfde als die van de Interactive Comic, waardoor het geheel voor de fans meteen vertrouwd aan zal voelen. De stijl is niet overal even gedetailleerd, maar het is wel een stijl die de sfeer van de games op een bijna perfecte manier op papier weet te zetten.

Conclusie
Mass Effect: Redemption doet precies wat het wilde doen: een goede aanvulling bieden op het verhaal dat gamers in Mass Effect 2 ervaren. Het is echter jammer dat het niet meer doet dan dat. Door de volledige focus op het aanvullen van Mass Effect 2 zitten er gewoonweg weinig verrassende elementen in de comic; zij die Mass Effect 2 uit hebben gespeeld weten precies waar de comic begint en eindigt. De tekenstijl is echter wel erg sterk. De comic biedt namelijk een stijl die de sfeer van het Mass Effect-universum op een sterke manier over weet te brengen. Dat niet alles evenveel details bevat mag de pret dan ook totaal niet drukken.